Tongariro crossingLangs Mount Doom en andere vulkanen..
Tongariro crossing
Eén van de trips waar ik het meest naar uit heb gekeken is wel de Tongariro Alpine Crossing, een tocht van zo’n die je langs de Mount Ngarahoe, Ruaepehu en de Mount Tongariro loodst.Naast het natuurlijk schoon en de indrukwekkende vulkanische activiteiten staat Mount Ngarahoe ook bekend als de “Mount Doom” uit Lord of the Rings.
De wandeling
Een wandeling van zo’n 20 kilometer met een aantal hoogtepunten en langs meerdere vulkanen. Je kan de route eigenlijk aan twee kanten beginnen, maar de meeste beginnen bij de Mangatepopo Car Park, met een shuttle service wordt je er handig heen gebracht. Wij hebben dan ook gekozen om hiervan gebruik te maken, we werden zelfs opgehaald bij onze campsite, wij verbleven in Tongariro Holiday Park, zo’n 20 minuten rijden vanaf de start van de tocht.
Voorbereiding
Er wordt veelal gewaarschuwd voor het niet voorspelbare weer, we hadden dan ook besloten om meerdere lagen kleding aan doen, goed in te smeren en voldoende water mee te nemen.
De tocht
We vertrokken rond 7 uur ‘s ochtend en werden met een paar andere mensen netjes opgehaald door een enthousiaste chauffeur. Helaas merkte ik al snel dat het weer niet al te best was, er hing een enorm wolkendek boven de vulkanen. Het was nog vroeg en we hoopte dat het nog beter zou worden..
Je bent met een wandeling richting de eerste klim naar de Sout Crater (op 1650 meter), de wandeling zelf begint op een hoogte van 1100 meter. Je stijgt dus zo’n 550 meter.
Dat ziet er ongeveer zo uit:
Vervolgens loop je via de South Crater tussen de Mt Ngauruhoe en Mt Tongariro door, je hebt eventeel (bij goed weer) nog de mogelijkheid om de Tongariro of Ngauruhoe te beklimmen, maar helaas was het voor ons te bewolkt. Gelukkig hadden we wel echt het gevoel dat we op een vulkaan liepen, de ondergrond was zo divers en vooral door de krater lopen gaf wel een mooi gevoel.
Ook kunnen we de vulkanen ondanks het slechte weer goed zien. Aan het eind van de South Crater kom je bij de Red Crater op 1886meter uit, het hoogste punt van de tocht. De ondergrond bestaat hier vooral uit een soort van grind, erg glad en ook veel mensen lukte het niet goed om hier op de been te blijven. Uiteindelijk begon de afdeling via de Centrale Crater, mooi was het om hier de Emerald en blue lake te zien.
Via de Noord kant begon via een zichzag weg de uiteindelijk afdeling, gelukkig hadden we hier wel mooi weer voor een paar mooie plaatjes.
Via deze weg daal je langszaam naar beneden, uiteindelijk ga je nog een stuk door het bos en word je uiteindelijk door de Shutte bus weer netjes naar het start punt gebracht.