Mount olympus, to the gods!!best spanned toch

Olympus

Olympus staat bekend als de berg van de Griekse goden. Griekse goden zouden er wonen in grote paleizen gemaakt gemaakt door Hephaistos. Daarnaast is het ook de hoogste berg van Griekenland en goed te beklimmen voor een casual  hiker zoals ik! Genoeg redenen toch?

Eerst er maar eens overheen vliegen!

Het plan

Woensdag via Athene heen en zondag via Tessasolinki weer terug naar Nederland. Woensdag en donderdag een stukje Athene verkennen, donderdag met de huurauto richting Olympus en overnachten in een klein dorpje aan de kust van Mount Olympus.  De klim naar de Olympus hebben we verdeeld over twee dagen. Vrijdag rijden we naar 1000m, hier begint onze klim naar de eerste hut op 1900meter. We overnachten in deze hut en klimmen zaterdag naar de top van Olympus om vervolgens meteen weer af te dalen en de auto terug te pakken naar het dorpje aan de kust.

Dit kan natuurlijk een stuk goedkoper, het is een beetje wat voor feest je er zelf van maakt. Wij hebben vooral bespaar op onze vlucht, maar wel een degelijke huurauto genomen en redelijk wat uitgegeven in Athene.

De eerste dag

Zoals beschreven zijn we via Athena richting Mount Olympus gaan en hebben we daardoor de mogelijkheid gehad om Athena voor een deel te bekijken. Je kan goed merken dat Griekenland last heeft gehad van een crisis, de stad ligt er wat sober bij. Het Akropolis en het bijbehorende museum zijn dan wel een tip! Vooral het museum was erg goed uitgewerkt in de vorm van de Akropolis zelf.

De tweede dag

‘s sochtend de auto opgehaald, via een supermarkt onszelf bevoorraad en richting Mount Olympus te halen. De rit duurde zo’n 3 uur en was goed te doen. Tegen de avond aangekomen in het kleine dorpje Litochoro, overspoeld door voornamelijk Oostblok toeristen. De rest van de groep een goede pizza gehad(ik merkte al snel dat Pizza Carbonara hier wat anders was dan in Nederland..) en snel de rust opgezocht.

De derde dag

Na een lokaal goed ontbijt snel opweg. Zoals gemeld zijn we eerst met de auto 1000 meter gestegen om vanaf daar de klim te beginnen. De eerste meters als groep bij elkaar gekomen. Het begin van de tocht bestaat dan ook  voornamelijk uit bossen, noem het een soort van boswandeling. Leuk detail is dat we onderweg ezels tegenkwamen die ons eindpunt van de dag bevoorraden. 

Deze ezels kwamen we aan het begin van de klim tegen, die lopen dus zonder begeleiding naar refuge punt en terug voor de bevoorading.

Het eerste deel van de klim was vooral hobbelig maar goed begaanbaar en lekker groen!

Na een uur wandelen zag je dat langs iedereen zijn eigen tempo aannam, ik liep dan ook al snel alleen. Het landschap veranderde snel van bos na wat ruiger terrein, er werd sneller geklommen en de bomen groei werd minder en liep op een gegeven moment over in voornamelijk steen. Het was redelijk druk op de route, maar ik had er geen last van. Alleen een overenthiousiaste klas kon de pret even drukken. Na een uur of 4 wandelen kwamen we aan bij onze eerste stop. 

Vanuit hier zijn we met 3 man een leuke maar lastige zij wandeling gaan doen (zie foto's) om vervolgens terug te keren. Het was allemaal goed geregeld, ik naaide mijn gescheurde broek dicht en na een goede bord pasta snel gaan slapen.

Onder de top langs, erg stijl met een mooie afgrond!

Gelukkig zit zo'n stijle rand wel lekker!

Veel klim werk. We zaten hier ook weer op 2000 meter en ik had hier vooral de eerste dag toch wel weer goed last van, hoge hartslag en rustige stapjes maken..

Onderweg wat sneeuw en een paar verdwaalde Duitsers!

Yey gehaald met de mooi "kam" van Mount Olympus op de achtergrond. 

De vierde dag, de slotklim en afdaling!

Nu ging het echt gebeuren, we waren met 3 man gestart, maar al gauw kwamen Harko en ik alleen te lopen.

Fantastische uitzichten, we hadden erg veel geluk met het weer. Hier was alles nog redelijk begroeit en groen.

Vanuit het mooie groene lamerzaam naar de kille koude top..

Al snel werd het stijl en windering, hier en daar wat sneeuw en dat merkte je ook snel aan de temperatuur. De lucht werd wat dunner en al snel kwamen we stapje voor stapje vooruit om. Helaas hebben we niet de top bereik maar wel het hoogste punt! Het eind van de route was iets te mistig om een goede foto te maken, maar het voelde wel goed.

Yey gehaald! Helaas maar met z'n 2en.

Afdaling
Toch nog redelijk snel afgedaald en bij de parkeerplaats werden we opgewacht en zijn we terug gereden naar Litochoro om vanuit daar de volgende dag vanuit Tessasolinki terug te vliegen naar het mooie Nederland.